27.7.13

..

Ben hep kendimi nasıl sevdireceğimi düşündüm, yıllarca..

Hiç düşünmediğim tek biri vardı. O da gitti. Gideli çok oldu hatta, ama hala unutamadım. Öyle aniden gitti, çok hazırlıksızdım. Bi de çok küçüktüm be! Sanıldığı kadar kolay ol(a)madı. Tüm masallarımın kahramanıydı oysa.. sadece benim bildiğim süper güçleri vardı üstelik. Çocukken kahramanını kaybetmek nedir bilir misin? ..boşluk.

Şimdi onun eksikliği, bu böğür denilen yerde cereyan yapıyor.. kimi zamanlarda.

‘Bunlar bildiğin şeyler babacığım; sana biraz da bilmediklerini anlatayım..’


*filmönerisi:
#HUGO




bazen olur.. yok yok.. sık sık olur.. "uyanık halde rüya görmek"

E.

23.7.13

02:23'

...

Karşı penceremdeki o karanlık çifti seyrettim saatlerce. Kadeh vardı ellerinde, sanırım kırmızı şaraptı içtikleri.. başka bi seçeneği düşünmedim bile, tuhaf.. Kadın elinde sigara izmariti tutuyordu, o karanlıkta o kararlı dumanı görebiliyordum. Arkadan EddieVedder çalıyordu. Ufak bi masa lambası aydınlatmıştı odayı, o kısık ışıkta sadece kendilerini görebilecekleri mesafede oturuyorlardı, pencere pervazında. Adam çok önemli şeyler anlatıyor olsa ki, kadın elindeki sigara bitmeden diğerini yakıyordu, kadehler boşalmadan yenisini dolduruyordu. Baya hararetli bi konuşma olsa ki adam elini kolunu bir türlü indiremedi iki omuz yanına. 
Sonra bi an sessizleşti gece. aniden.. İçerden gelen müzik sustu.. sadece bahçede öten cırcır böcekleri vardı artık. Duman yok oldu, kadeh şıngırtıları iptal. O loş ışık sanki yavaş yavaş söndü. Önce adam kalktı ayağa, sonra kadın.


Ama önce kadın terk etti geceyi..


E.

16.7.13

...

“dürtme içimdeki narı.. üstümde beyaz gömlek var”

Dokunma bana.. uzak dur az biraz. Duramıyorsan da git! Ben çok sevmem beyaz giymesini, ona rağmen giydim işte.. baştan aşağı bembeyazım bugün. N’olur siyah giydiğim bir gün gel. Ve ya en renkli zamanımda.. olmaz mı? Beyaz giyerken olmaz.  Savunamam kendimi.. şeffaf hissederim. Neden hiç giymezken bugün bunu seçtim ki ben? Dur! N’olur gelme.. sus! Konuşma bari.. sadece dur, olmaz mı? Bu kadar mı zor? Senden ilk defa bir şey istedim.. yapmam genelde bilirsin. Farklıyız biz. Neden deme! Hayır biz birbirimizin aynısıyız, hiç deme! Kimse birbirinin aynısı olamaz.. kimse sen kimse ben kimse o olamaz.. O’da kim diye soracaksın şimdi de.. sorma! Bildiğimiz şahıs zamiri işte.. ötesi yok. O’ları hiç sevmezsin biliyorum.. ben de sevmem. Ama onlar olmadan iki kişi tanımlamayalı çok oldu. Sen de öyle düşünmüyor musun? ..hiç kafa sallama, içinden geçenleri biliyorum ben. N’oldu? Şaşırdın.. neden? Sadece sen misin olanın bitenin farkında olan.. beni çok küçümsedin sanırım. Ya da haklısındır belki.. ben sandığımdan daha küçüğümdür. Sandığım kadar güçlü değilimdir belki de..  belki de aynadan ziyade büyüteçle görmüşümdür kendi kendimi.. bilemedim şimdi.. Dur! Fark etmedim sanma.. yine bir adım attın bana doğru.. her zayıf anımda neden yapıyorsun bunu? Neden? İnsan ya gelir ya gider.. ben buna rağmen dur diyorum sana, o da mı kafi gelmedi? Yine mi suçlu benim yoksa.. alışkınım ben, zaman denilen şey bana iyi belletti bu durumu. Korkma! Ya da kork! Ne demişler.. “her korkunun içinde bir dilek vardır”. Korkmak da insana ait bir dürtü değil mi eni sonu.. nefret etmek gibi.. sevmek gibi. Saçmalama diyorsun dimi.. saçmalasam n’olur ki.. bazı anlar olur doğru olan şeyler en büyük yanlıştır. Ya! Ağzını gözünü bükme şimdi.. haklı olduğumu biliyorsun işte. Ne bu inat? Evet, kabul ediyorum.. geçmiş-gelecek zaman kipleri arasında sıkıştım ben. Senin gibi onun gibi.. bak yine.. 'O' kimse değil.. Tanrı aşkına basit bir zamire neden bu kadar takıldın ki şimdi! bakma bana öyle! Bakma n’olur..


                                                                                                               'Nar'

.. bazen bir Nar bir insan topluluğu olur/ tek bir kabukta birleşmiş. Bazen de o bir Nar sadece sen ve içinde sakladıklarındır. Birbirine benzeyen, ama ona inat farklı olmaya çalışan.. hep bi kavga, hep bi sürtüşme.. uzaktan bakan ise bunun farkında dahi olmaz. Onun tek gördüğü: sert kırmızı bir kabuktur!

Ümit Ünal diyor ki..

 “Hepimiz bir nar tanesi gibiyiz,birbirimize çok benzesek ve çok yakın olsak bile,”bizi”, kendimizi koruyan o kabuk açılıverdiğinde saçılıyoruz etrafa.. Tanemizden bıraktığımız o izler de günahlarımız ve hatalarımız gibi hep peşimizde. Birbirimize ne kadar çok benzesek de farklıyız.”

*film'den sonra yapılacaklar: Jehan Barbur dinlemek - Birhan Keskin okumak.
ayrıca.. dinle!

E.

3.7.13

Durma göğe bakalım..

Benim için yol sonuna geldiğimde başlar..
Geliriz ve gideriz.
Hepsi aynı işte..
Gelirler.. ve apansızın giderler.

Şimdi sarı bir kamyonette, ve ya kırmızı bir vosvosda olsaydım.. yollar önüme uzansaydı en sonsuz halinde. İstediğim yere gitseydim.. radyo çalsaydı hafif cızırtılı, arada çekmeseydi sinirlenseydim. Sonra şarkı tutsaydım yine eskiden olduğu gibi, bir çok dilek için bir çok şarkı. Başka bir alternatifim olmasaydı ama.. başkasını seçme ihtimalim olmasa. Ne güzel olmaz mıydı? Başka bir seçeneğim olmasa hata yapmaktan bu kadar korkmazdım hem. Özgürlüğüme mahkum olsaydım.. o yoldan başka seçeneğim olmasaydı.. o yoldan başka yolum olmasaydı..

Gökyüzü sınırsız öyle değil mi?
Peki neden sen kendini olduğundan daha değersiz görüyorsun? Yıldızlar değil ki senin rakibin.. ya  tanrı aşkına sen kimsin, sen kendini ne sanıyorsun da ulaşılamayan bir şey için savaş açtın kendi kendine.. sonucunu bile bile üstelik. Kaybedeceğini bile bile cepheyi terk ediyorsun bir de üstelik. Aptallık etmeyi bırak!
Delirdin mi yoksa? Kendi kendine konuşuyorsun da..

Hayat berbat zaten!
Ya da değil.. belki aksine çok şahane. Kim bilir ki.. kim bilebilir ki gerçeği. Neye göre kime göre.. hem bana ne ki senin hayata bakışından. Neden tek bir tanıma muhtacız. Neden kalıplara aitiz. Neden bir şeyi betimlemeden yaşayamıyoruz. Neden tüm bu sorular.. neden konuşamamak.. neden kekeliyorum yine. Bak yine hıçkırdım işte! Yine istediğim gibi çıkmayacak sesim.. yine kesik kesik.. tiz bir sessizlik olacak. Sonra sessizlikten sıkılacağız. Bangır bangır çığlıklar yükselecek.. avaz avaz bağıracağım, kulağımı olabildiğince tıkayıp. Gözümü sıkıca yumucam seni görmeyeyim diye.. sadece avaz avaz olacak her yer..

Hiçlikten daha iyi değil mi, böylesi.. ben hiçlikten çok korkarım.. sessizlik mi? o öldürür işte..

*filmönerisi:
#Flipped




"boşvermek.. iyi hissettirdi."

E.