13.10.14

Kuş Koysunlar Yoluna

Şiirlere olan düşkünlüğümü biliyorsunuz. Bazen saatlerce kendimi şiirlerin içine hapsebiliyorum. Tek bir cümleyi yüzlerce kez okuduğum bile olmuştur.
Ama şiirlerden daha çok şairlerin hayatıdır aslında beni kendine çeken. Turgut’un, Tomrise aşkı yüzünden sevdim. Cemal’in ismini kendi koyduğu sevgilisi Elif var mesela..
Sylvia Plath’den bahsetmiştim daha önce. Bugün ise 13 Ekim, yani Sylvia deyince aklıma gelen ilk ismin; Nilgün Marmara’nın ölüm yıl dönümü. (intiharının üzerinden yirmiyedi yıl geçmiş..)


“Erken vazgeçişlerim vardı benim
  Seninse
  Erken tükenişlerin

  Ve gece
  Uygun değildi beklemeye
  Yine de bekledim..

  Avucumda unutulmuş binlerce gölge
  Yeraltında öldürülmeyi bekledim
  Günışığı vururken gözüme ölmeyecektim

  Katilim yoktu
  Katilim çok.."


E.

2 yorum:

  1. "Ne sevebilirdim, ne sevilebilirdim,
    Çünkü bilirdim, sevmek aşkı, aşk sevmeyi ödürüyormuş" diye saçma ekleme yaparmışım? :)

    YanıtlaSil