Kuş Koysunlar Yoluna

Şiirlere olan düşkünlüğümü biliyorsunuz. Bazen saatlerce kendimi şiirlerin içine hapsebiliyorum. Tek bir cümleyi yüzlerce kez okuduğum bile olmuştur.

Ama şiirlerden daha çok şairlerin hayatıdır aslında beni kendine çeken. Turgut’un, Tomrise aşkı yüzünden sevdim. Cemal’in ismini kendi koyduğu sevgilisi Elif var mesela..

Sylvia Plath’den bahsetmiştim daha önce. Bugün ise 13 Ekim, yani Sylvia deyince aklıma gelen ilk ismin; Nilgün Marmara’nın ölüm yıl dönümü. (intiharının üzerinden yirmiyedi yıl geçmiş..)

“Erken vazgeçişlerim vardı benim

  Seninse

  Erken tükenişlerin

  Ve gece

  Uygun değildi beklemeye

  Yine de bekledim..

  Avucumda unutulmuş binlerce gölge

  Yeraltında öldürülmeyi bekledim

  Günışığı vururken gözüme ölmeyecektim

  Katilim yoktu

  Katilim çok.."

E.