1 Kilo Mandalina – 1 Film

Yine yılbaşı. Yine film izledim. Ve bir kilo mandalina yedim.

(bu gecikmeli bir yılbaşı yazısıdır.)

Evet evet biliyorum. Son zamanlarda yazmakla aram pek bi nahoş. Yine de yeni yılı yeni bir yazıyla karşılamayacak kadar ölmedim. Buradayım!!

Selamlar hepinize! Nasıl keyifler? 10’dan geriye doğru saydınız mı? 2016’ya tıpkı geçtiğimiz yıllarda yaptığımız gibi sevinç nidalarıyla merhaba dediniz mi? Şayet demediyseniz.. heh işte benim taraftasınız! Hoş geldiniz:)

Size bir kilo mandalinayı nasıl yediğimi anlatmayacağım, merak etmeyin:) Aa ama kafama takılan bir soru var onu da sormadan geçmek istemiyorum. Siz mandalina yerken o beyaz şeyleri temizler misiniz? Ciddi soruyorum bak. Ben mandalinayı tupturuncu olana kadar soyup soğana çeviririm. Üniversite yemekhanesini mesken tuttuğum günlerde arkadaşlarım hep güldü, eğlendi benle. Yemekhanede mandalina varsa bana travma, arkadaşlarıma eğlenceydi. Hey gidi günler be.. heh ne diyordum ben. Var mı ya aranızda benim gibi bir manyak? Ya vallahi daha lezzetli oluyor. Hem soyması da ayrı eğlenceli. Deneyin bi.

…

Bu yıl uzun yıllardır geleneksel olan Bridget Jones klasiğime dokunmadım. Yılların geleneğini bozup, izlememe kararı aldım. Ama Hugh Grant ve Colin Firth’den vazgeçemeyip bir başka yılbaşının olmazsa olmazı ‘Love Actually’i izledim. Uzun zamandır izlemiyordum, güzel geldi. Bu filmi ilk izlediğimde 2005 yılı falandı sanırım. Kuzenimle sinema keyfi yaptığımız bir yılbaşı sabahı DVDlerin arasından bunu seçmiştik. Filmin kapağı tam bir christmas ruhu ne de olsa. O zaman hiç sevmemiştim. Çok durağan, sıkıcı gelmişti, hatta İngiliz aksanından nefret etmiştim. (ne büyük salaklık!!)

*Hugh Grant’ın dans sahnesi için koca bir gülücük:)

Tabi sonrasında birkaç defa daha izledim. Ama hep yılbaşında:) Tabi düşüncelerim ziyadesiyle değişti. Bence bu film naif, noel ruhuna uygun, bol ünlülü keyifli bir film. Bu yıl geçti ama seneye yılbaşına alternatif olsun. Zaten uçup gidiyor zaman..

Vee yılın ilk günü The Killing’e başladım. İlk sezon bitti bitecek. Bir Mutlu Keçi önerisine nasıl kayıtsız kalamadığımın kanıtı olan bu dizi, çok güzel be arkadaşlar. Zaten Vancouver-Seattle bölgesinde geçen bi filmi veya diziyi sevmeme ihtimalim bi Tim Burton filmini sevmeme ihtimalim kadar. Yani sıfır.

Dizinin konusu hakkında hiç ama hiç spoi vermeyeceğim. Sadece izleyin.

  

*çift sayılardan pek hoşnut olmasam da 2016'yı sevmeye çalışacağım. Söz!

MUTLU YILLAR!!