Nasıl bir yılgınlıktır gece sessizliği..
Sessizliğin içinde ses
arayışımızdaki acizlikten bahsetmiyorum bile.. Biraz öyle biraz böyle
kararsızlığı.
Kararsızlık demişken.. sahi sen
bi ara birkaç paradokstan bahsediyordun hani! Geçti mi onların mevsimi.. baş
ağrısından başka arda kalan bir şey var mı? Karar mı verecektin bir ara? Doğru mu
hatırladım? ..Bazen kulağıma hafiften çalınan ufak tınılı sesler oluyor. Ben gaipten
geldiğine inandım artık. Ya da şizofren belirtileri.. ama yok yok gaipten
geliyor gibi.. Öff ne fark eder! Benim dışımda kimsenin duymadığı kısa ve
keskin sesler bunlar. Hatta bazen enstrümantal oluveriyor.. bazen çığlık kadar
rahatsız edici. Ben hem mutluyum hem mutsuzum aslında.. çekirge sesleri gibi
işte! Heh tam anlamıyla öyle.. hem rahatsız edici hem huzur verici.. garip.
Karar vermek. Ne itici bir
kelime! Nasıl bir vazgeçiş.. öyle değil mi? hep bardağın dolu tarafını gör gör
nereye kadar.. hep pollyanna olsak hayat çok pamuk şeker olmaz mı? oysa ben hep
kağıt helvayı tercih etmişimdir, kendimi bildim bileli.
Dün yalnız kalmaktan korkuyor
musun diye sordu. Yoo..
Sadece ürküyorum.
E.
"Dün yalnız kalmaktan korkuyor musun diye sordu. Yoo..
YanıtlaSilSadece ürküyorum"
Sanırım içimdekini daha iyi anlatan daha naif bir ifade bulunamazdı.. Teşekkür ediyorum.
ne güzel.. içindekileri anlatan kelimeleri bulabilmek en büyük mutluluk olsa gerek.
Sil