“eğer tüm hayatınızı kontrol
edebileceğiniz bir uzaktan kumandanız olsaydı ne yapardınız?”
Daha fazlası.. daha da fazlası..
Bazen hayatımı geri sarmak
isterim, mesela nostalji olsun diye baktığım fotoğraflar.. onların çekildiği
an.. pat diye ışınlanmak isterim. .hep pişmanlıklar vardır ya onları düzeltmek
isterim.. hep geçmiş özlenir.. ‘ah’lanır ‘vah’lanır.. ‘keşke’ler havada
uçuşur.. bi an geri dönüp bi daha bakmak isterim. Nasıl?..
Bazen hayatımı ileri sarmak
isterim, tıpkı geleceğe dönüş filmindeki gibi:) hep bi sonraki günü bi sonraki
ayı bi sonraki seneyi düşünürüm. Ne olacak nasıl olacak diye diye günümü
kaçırırım. O lanet olası plan program düzen olayını kim çıkardıysa başımıza,
hayatımı hep bi plana oturtmaya mecbur hissederim. “carpe diem” benim için bi
ölü ozanlar felsefesi olmaktan öteye geçemez bir türlü. Asla sonunu düşünmeden
bir şeye kalkışamam. Neden?..
Bazen hayatımı durdurmak isterim,
en güzel anında. O anı durdurup başa sarmak. Tekrardan tekrardan… en sevdiğim
dakikalarda saatlerce kalmak isterim. Onunla onlarla kendimle orada burada..
her neyse ne değilse.. bazen durup olanı biteni sindirmek isterim.. benden
hızlı giden hayata inat bi durup nefes almak.. Nasıl?..
Bazen hayatımın sesiyle oynamak
isterim, kısmak-açmak. Anlamsız gereksiz ne varsa yaşamımda hepsinin sesini
kökten kesmek isterim. Beynimde oluşan gereksiz bilgi yığınını önlemek için..
kimi an da gelir ki.. uzağımda olan her şeyi öğrenmek isterim. Sesinin
yükseltmek..yükseltmek.. Neden?..
Bazen hayatımın ana menüsüne
girip..
'Click'
Olmuyormuş. Değil mi Newman? Bi
click ile hayatın kurtulmuyormuş. Aksine..
Kaçıyormuş..
Unutuluyormuş..
Üzüyormuş..
Her şey o şarkıyı hatırladığın an
gibi olmuyormuş. dinle^^
Bi kumandam olsa..
*aman almayım ben.. teknoloji
özürlüsü olarak .. rüyalarda buluşalım biz en iyisi^^
E.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder