Savaş çıkabilir.. ama nerede?

Pearl Harbor

7aralık 1941

                                                                                  “geleceğimizi kendimiz belirleyemiyoruz..değil mi?”

   Hayatın akışına küçük tekmeler savurur.. o akışın yönünü şaşırtmak için çelmeler takarız.. fakat hiç işe yaramaz tüm bunlar.. senin tüm çaban hayata arı vızıldaması gibi gelir. Sonunda da bi bakmışsın o akış hızlanmış, girdabına almış seni. Belki çığlıkların belki hıçkırıkların duyulur. Belki de hiç biri.. senden kalan toz bulutu dışında, belki de hiç..

   Tüm bu savaşlara sebep devletlerin bitmek tükenmek bilmeyen hırslarıdır. Askerlerin, halkın bu savaşa bu kadar canı gönülden katılmasının sebebi de belki tarihtir, belki canlarının yanmasıdır. Yani her iki türlü de bize açılan yol intikamdır!

-aniden.. bir saat kadar kısa bir süre içinde binlerce insanın hayatları alt üst olabilir. Binlerce insan gökyüzünde uçan o serseri uçakların oyuncakları yüzünden paramparça olabilirler.-

   Özümde siyaset öğrencisi olduğumdan, pek bi uğraşırım bu savaş halleriyle. Ama durup şimdi bakıyorum da..  ne kolay anlatıp geçiveriyoruz biz bunları.. o ona saldırdı, diğeri savunmada yetersiz kaldı.. yok cephane eksikti.. asker azdı.. bu harekete karşı bu şekilde saldıran.. falan filan.. Ne kolay dimi. Ne ps oyunu bu ne de efsane..

    Biz derslerde göremiyoruz savaşların iç yüzlerini. Dediğim gibi işte.. bizim için antlaşma maddeleri, savaş yılları gibi somut bilgiler yeterli. Anca bazı uyarlama filmler kitaplar anlatır bize savaşların esas yüzlerini. Heh işte tam da o zaman dank eder kafamıza.. savaş aslında devletler arası olmaz.. savaş belki üç kişi arasında, belki iki.. hatta belki de sadece kendinle olur!

                                                                             'Pearl Harbor'

    

   Erkeklerin arkadaşlarına hep imrenirim. İki yakın erkek arkadaş arasında öyle basit kıskançlıklar olmaz. İki erkeğin arası öyle kolay kolay bozulmaz. Büyüklerimiz der ki.. iki erkeğin arasını hep bir kadın bozmuştur.. Ama değerli senaristlerimiz de diyorlar ki iki erkeğin arkadaşlığını ne olursa olsun bir kadın dahi bozamaz.. (şimdi hangileri haklıdır bilmem.. daha önce de bahsetmiştim tık tık^^-erkekleri anlamak zordur zor-)

Şimdi bana afişten göz kırpan Rafe-Danny-Evelyn’e bakıyorum da… buna inanasım geliyor.. belki çok ütopik ama öyle işte..

    Neyse.. ne diyordum ben.. savaş!

   Biranda yıkar herşeyi.. bazen ego için, bazen güç için, bazen de.. insanlığın en büyük düşmanı olan intikam duygusu için..

2nisan 1942

Sonuç.. sonu gelmeyen düello..

Sonuç…

dipnot*: savaşta gazeteci olmak ne zor bi iştir.. canından önce elindeki fotoğraf makinesini korumak.. nasıl bir aşktır bu.. hayran olmamak elde değil..

dipnot**: ‘ruj’ deyip geçmemek gerektiğini bize gösteren Evelyn.. teşekkürler^^

dipnot***: her kadın evelyn olmaz

                  her kadın bu kadar çabuk unutamaz

                  iki kişiye aşık olmak gibi bir aptallığı inanın her kadın yapmaz…

dipnot****: film film olarak güzel de.. her ülkenin kendini aklamak için diğer ülkeleri öcü gibi gösterme çabaları burada da buram buram kokmakta.. işin içinde bir savaş varsa.. bahsedilen kadar masumiyet ne kadar doğru olabilir ki.. bi durup düşünüp öyle izlemek gerek, öyle her denilen doğru mu ki acaba değil mi ama.. ee o zaman benden Hollywood'a bi selam olsun^^

E.