“Hayatta kimseye güvenmeyeceksin demek saçmalıktır. Ama kime ‘iki defa güveneceğini’ hesaplamalı insan” -Viktor Hugo-
Geçmişini kapatamayan, hala oralarda gezinen insanlar geleceklerini riske atarlar. Neden mi? Basit. Çünkü geleceğe dair verdikleri karar aslında geçmişin emrettiğidir. İnsanoğlunun en zayıf noktası bence ne aşktır ne ailedir. Bi insanın en zayıf noktası geçmişidir. Elini kolunu bağlayan, yeri geldiğinde ona çelme takan, şuursuzca hareket etmene neden olan geçmiş. Konuşulmayan, üzeri kapanan ve zamanla gizli bi hazineye dönüşen geçmişin. Eski bi aşkın ve ya sebepsiz yere kaybettiğin.
Biz inanmayı pek severiz. Gerçi inançlardır insanları bu karışık dünyada ayakta durmasına sebep o ayrı. Ama yine de inanamayız öyle kolayca birilerine, ya da inanmamamız gerektiğine iyi programlanmışız. Aslında biz hem güveniriz hem güvenmeyiz diğerlerine. CIA özdeyişi gibi oldu ama “hiç kimseye güvenme.. aslında hiç bir şey göründüğü gibi değildir”.. evet böyledir esas olan ama biz her defasında yine güveniriz işte yanlışını doğrusunu düşünmeden inanıveririz. Dedim ya insanoğlu bu. -çiğ süt emmiş-. Her zaman bilir senin zayıf noktanı, ve sinsice o zayıf noktandan içeri sızar. Sonrasında da eline sadece afilli bir pişmanlık kalır.
Yani işin özü: Burke’n James’e yaptığının aynısı… çocukta nerede ne kadar zayıf nokta var hepsi ifşa şuan. Herkesten kuşkulanma, kimseye inanamama durumu ne berbat bir şeydir ki ben laptop başında paranoya yaptım. Hayır zaten bi işte çaylak olmak yeterince gerilmene sebep türden stresli bir şey. Bir de bunu üstüne bu.. aman aman..
Yalnız bu güvenmeme ilkesini sadece ajanlara mal edenlere bi çift sözüm var. Sizi kamp falan diye uzaya mı götürüyorlar. Yok yani yıllar yılı annelerimizden onların annelerinden dinlediğimiz her nutuğun sonunda ezber ettiğimiz söz “ben sana değil çevredekilere güvenmiyorum” değil miydi? -vay be… demek ki annem çözmüş nasıl en iyi ajan olunur olayını da benim ruhum leyla-
dipnot*: Al Pacino benim için hep Michael Corleone’ydi.. ama artık yeni bi kimlik eklememin zamanı geldi sanırım. -walter burke-. (sırf final sahnesi için bile değer)
dipnot**: gelelim çaylağa.. Colin Farrell mümkünse hep James Clayton olarak kalsın. Şüphesiz en iyisi.. (beni rahat koltuğumda bile kendi paranoyasına ortak ettiği için bile değer)
E.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder